fbpx
Meteen naar de inhoud

Welk verhaal vertel ik mijzelf?

Hoeveel waarde hecht ik aan de duizenden gedachten die dagelijks voorbijkomen?

Ooit dacht ik dat ik die gedachten serieus moest nemen. Misschien wel mede daardoor raakte ik als jonge vrouw in een depressie.

Ik ben ermee gestopt om die zelfverzonnen verhalen serieus te nemen. Tenzij het een vrolijk verhaal is. Dan voel ik me op dat moment in ieder geval lekker.  

Stel dat je alleen maar vrolijke en energie gevende gedachten hebt, dan heb je toch een fantastisch leven? Interessant om over te dagdromen. De praktijk leert dat het een mission impossible is om alleen maar voedende gedachten te hebben. Toch kun je daar meer invloed op uitoefenen dan dat je je vaak bewust bent.

Soms laat ik me verleiden om mee te gaan in nare verhalen die ik mezelf vertel. Dan denk ik bijvoorbeeld: ‘Willeke, je had beter je best moeten doen. Je had duidelijker moeten zijn. Dan was dit niet gebeurd. Waarom heb ik niet ……’ Vervolgens blijf ik daarin hangen. Vertel mezelf dat ik zeker weet dat dit nare verhaal waar is.

Ik vraag me dan af of ik echt zeker kan weten dat dit waar is. Standaard is het antwoord Nee. Dan ontspan ik al meer. En daarna ik focus me op iets anders, bijvoorbeeld door naar buiten te gaan en bewust te ontdekken wat ik om me heen waarneem. De knoppen aan de bomen die op uitbarsten staan, een vlinder die op mijn mouw neerstrijkt, de twee tortelduiven die het heel gezellig hebben samen. Wat voor mij ook goed werkt is precies het tegenovergestelde gaan denken. Daar word ik vrolijk van, dan lach ik om mezelf en realiseer me dat ik net zomin zeker weet of deze vrolijkmakende gedachte waar is. Komisch toch?

Humor maakt alles een stuk lichter en vrolijker. Als ik niet lekker in mijn vel zit, ga ik juist de  lachoefening doen die ik onlangs in een bijscholing ontdekte. Dit is niet anders dan zitten en gaan lachen. Ik moet dan op zo’n moment wel een drempel over, maar uit ervaring weet ik dat het me helpt. En gelukkig ziet niemand mij. Soms lig ik in een deuk.  Ik voel me daarna altijd meer ontspannen en kan opeens mezelf relativeren. Waar maak ik me druk om. Wat is er eigenlijk op dit moment aan de hand? Het brengt mijn aandacht in het NU.  Geen verleden, geen toekomst, alleen NU. Diepe zucht.

In de tijd dat ik begon te oefenen me bewust te worden van mijn gedachten, nam ik me voor om altijd positief te denken. Daar kwam ik snel van terug. Dan ben je weer aan het streven naar iets. Dat helpt niet om te ontspannen. Inmiddels heb ik een andere strategie. Ik vraag me af: ‘Ga ik door met mijn negatieve verhaal of kies ik voor iets anders?’ Altijd heb ik een keuze. Er is geen goed of fout. De consequenties zijn wel anders.

Dagelijks ontmoet ik mensen die vastlopen; in de praktijk, tijdens de livecoaching in het onlineprogramma https://www.panicfree4ever.nl/ en ook in mijn privéleven.

Het zijn onze angstige gedachten, de nare verhalen over het verleden of over de toekomst, die ons somber, verdrietig of onrustig maken.

Door je verhalen te veranderen kun je meer ontspannen en vol vertrouwen je leven leiden.

Vaak zijn de negatieve verhalen die je jezelf vertelt gebaseerd op belemmerende overtuigingen. Daarover schrijf ik in mijn volgende blog.