fbpx
Meteen naar de inhoud

Intense 2-daagse; een impressie

Deel 2 van 3

Wat doe je als je partner geen behoefte heeft aan coaching, terwijl jij ziet dat hij of zij dit echt nodig heeft? Wat kan je zelf doen als je verlangt naar aan verbinding met je partner en het lukt je niet? Hoe ga je ermee om als je steeds op zoek bent naar erkenning van de ander, maar je krijgt het niet?

Al deze vragen komen bij Mila op als we op de eerste dag van onze Intense 2-daagse ’s middags een strandwandeling maken. In de auto op weg naar het strand vertelt ze dat ze haar middagrust wel nodig had. Ik zie dat ze onder de indruk is van wat ze in de ochtend ontdekte over haar vader. ‘Dit vraagt nog wel wat aandacht,’ denk ik bij mezelf.

We gaan dieper in op de vragen die Mila heeft over haar relatie met Peter.

‘Zodra jij jouw gedrag verandert, heeft dit altijd effect op de ander. Probeer het maar eens uit. Je zal versteld staan,’ zeg ik met een lach. Ik vertel haar dat het me doet denken aan de tijd dat ik zo hardnekkig heb geprobeerd mijn verschillende partners te veranderen. Zelfs in mijn huidige huwelijk met Paul deed ik het. Arme partners!

Gelukkig kreeg ik van een coach het inzicht, dat je alleen je eigen gedrag kan veranderen. Als ik dit niet had ingezien, dan had het wel eens heel anders kunnen lopen met Paul en mij. Want als je beiden twee huwelijken achter de rug hebt, zoals in ons geval, wil je niet weer in dezelfde film terechtkomen.

Vanuit het nieuwe perspectief dat ik schets, zie ik dat Mila ervoor openstaat om zich vooral te focussen op hetgeen zíj kan veranderen. ‘Wat een opluchting dat ik niet meer hoef te wachten tot hij eindelijk gaat veranderen, maar dat ik zelf aan de slag kan. Eigenlijk voel ik ook wel schaamte dat ik het zo heftig op hem heb afgereageerd. Ik zie nu dat het over mij gaat,’ bekent Mila.

Een uur later zijn we op de terugweg naar het hotel. De wandeling heeft ons beiden goed gedaan. ‘Wat is het fijn om in alle rust zo samen te zijn,’ zegt ze.

De rest van de dag doen we een volgende coaching-sessie, genieten we samen van een heerlijke maaltijd en ronden we af met een meditatie in de ontmoetingsruimte.

Als ik direct daarna in mijn hotelbed kruip, voel ik me voldaan en blij. Heerlijk om op deze manier mijn werk te doen. Alhoewel het niet als werk voelt. Ik ervaar het meer als een aanwezig zijn met de ander. Het gaat over vertrouwen op wat zich aandient. Als ik mijn intuïtie volg ontvouwt de rest zich als vanzelf en wordt zichtbaar wat gezien wil worden. Net het echte leven….

Niet lang daarna verdwijn ik in een heerlijke droom.